شهر باران

چون تو جانان منی جان بی تو خرم کی شود چون تو در کس ننگری کس با تو همدم کی شود گر جمال جانفزای خویش بنمایی به ما جان ما گر در فزاید حسن تو کم کی شود دل ز من بردی و پرسیدی که دل گم کرده‌ای این چنین طراریت با من مسلم کی شود عهد کردی تا من دلخسته را مرهم کنی چون تو گویی یا کنی این عهد محکم کی شود چون مرا دلخستگی از آرزوی روی توست این چنین دل خستگی زایل به مرهم کی شود غم از آن دارم که بی تو همچو حلقه بر درم تا تو از در در نیایی از دلم غم کی شود خلوتی می‌بایدم با تو زهی کار کمال ذره‌ای هم‌خلوت خورشید عالم کی شود نیستی عطار مرد او که هر تر دام شهر باران...ادامه مطلب

بی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتمهمه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتمشوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودمشدم آن عاشق دیوانه که بودم !در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشیدباغ صد خاطره خندیدعطر صد خاطره پیچیدیادم آید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیمپر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیمساعتی بر لب آن جوی نشستیمتو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهتمن همه محو تماشای نگاهتآسمان صاف و شب آرامبخت خندان و زمان رامخوشه ماه فرو ریخته در آبشاخه ها دست برآورده به مهتابشب و صحرا و گل و سنگهمه دل داده به آواز شباهنگیادم آید : تو بمن گفتی :ازین عشق حذر کن !لحظه ای چند بر این آ شهر باران...ادامه مطلب

شهر باران...

دیر آمدی ای نگار سرمست

زودت ندهیم دامن از دست !!!

 

شهر باران...

سر سبز دل از شاخه بریدم، تو چه کردی؟افتادم و بر خاک رسیدم، تو چه کردی؟من شور و شر موج و تو سر سختی ساحلروزی که به سوی تو دویدم، تو چه کردی؟هر کس به تو از شوق فرستاد پیامیمن قاصد خود بودم و دیدم تو چه کردیمغرور، ولی دست به دامان رقیبانرسوا شدم و طعنه شنیدم، تو چه کردی؟«تنهایی و رسوایی» ، «بی مهری و آزار»ای عشق، ببین من چه کشیدم تو چه کردی شهر باران...ادامه مطلب